مرجع ثبت اختراعات در ایران، سازمان مالکیت معنوی زیر نظر سازمان اسناد و املاک کشور و در نهایت زیر نظر قوه قضاییه است. بر اساس قوانین ایران هر فرد حقیقی و یا حقوقی امکان ثبت اختراع خود را در سازمان مالکیت معنوی داشته و لزومی به داشتن مدرک خاص، شرایط سنی خاص و یا ملیت ایرانی ندارد. البته ثبت افراد غیر ایرانی در سازمان مالکیت معنوی دارای چالش هایی است که بواسطه دادن وکالت به افراد حقیقی ایرانی قابل حل است.
مدارک لازم برای ثبت اختراع شامل مدارک هویتی افراد (شامل مخترعین و مالکین) و متن تقاضانامه اختراع است. متن تقاضانامه اختراع یک متن فنی-حقوقی بوده که شرح دقیقی از اختراع فراهم می کند، به نحوی که با ارائه این متن افشای اختراع مورد نظر صورت می گیرد و مخترعین در ازای افشای اطلاعات اختراع خود، از حمایت قانونی بهره مند می شوند. متن تقاضانامه اختراع بایستی به شکلی باشد که در عین افشای کامل اختراع، دست رقبا را در حوزه اختراع ببندد، به این معنی که شامل همه محصولات احتمالی در برگیرنده اختراع باشد. در صورتی که متن اختراع به درستی نگارش نشود، فاقد ارزش بوده، و مخترع حمایت کافی از اختراع خود را با ثبت آن دریافت نمی کند.
